Wojciech Wróż urodził się 17 grudnia 1942 r. w Poznaniu, zginął 3 sierpnia 1986 r. podczas zejścia ze szczytu K2. Ukończył Nauki Fizyczne na poznańskim Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Był taternikiem, alpinistą i himalaistą.
Wojtek Wróż - Baza pod K2 1976. Fot. Janusz Kurczab, źr. wspinanie.pl
W 1962 r. zaczął się wspinać w słowackich Tatrach, zarówno latem i zimą. Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że nigdy nie wspinał się na Kazalnicy.
W Alpy jeździł od 1966 r., gdzie przeszedł drogę Cassina na Piz Badile (3308 m). Było to pierwsze polskie przejście północnej ściany i miało miejsce w dniach 19-20 sierpnia 1967 r., w zespole z Henrykiem Furmanikiem, Markiem Grochowskim, Piotrem Knitopfem, Samuelem Skierskim i Andrzejem Skłodowskim. W 1970 r. poprowadził nową drogę na Pointe Helene w masywie Grandes Jorasses, w zespole z Eugeniuszem Chrobakiem i Jackiem Porębą. W kolejnym roku wytyczył nową drogę lewym filarem Brouillard na Mont Blanc, w zespole z Ryszardem Kowalewskim i Januszem Mączką.
Eksplorował też inne rejony. W 1965 r. brał udział w poznańskiej wyprawie na Spitsbergen, gdzie udało się dokonać pierwszych wejść i przejść na Ziemi Torella. W 1969 r. w irańskich górach Elburs, uczestniczył w pierwszym przejściu centralnego filara Alam Kuh. W 1974 r. w afrykańskim Ruwenzori wytyczył nowa droga na zachodniej ścianie Masywu Bakera.
Przygodę z górami wysokimi zaczął w 1972 r. w Pamirze. Wraz z Tadeuszem Gibińskim, Kazimierzem Głazkiem, Stanisławem Kulińskim i Tadeuszem Piotrowskim dokonał wówczas pierwszego polskiego wejścia na Pik Komunizmu. W 1975 r. zdobył Pik Lenina, a na Piku 19 Zjazdu KPZR dokonał pierwszego przejścia północnym filarem, w zespole Andrzejem Czokiem i Piotrem Malinowskim.
{youtube}0OAoPHaqAV0{/youtube}
Himalaje i Karakorum
W 1976 r. brał udział w narodowej wyprawie na K2. Nie udało się wówczas stanąć na wierzchołku wymarzonej góry, ale wraz z Chrobakiem wytyczył nową drogę północno-wschodnią granią. Osiągnęli wysokość 8400 m, a do szczytu brakowało jeszcze około 200 m.
Ponownie „związał się liną” z Chrobakiem w 1978 r., gdzie dokonał pierwszego wejścia na dziewiczy szczyt Kanczendzongę Południową.
Dwa lata później doszedł do wysokości 8050 m na południowym filarze Mount Everestu.
W 1982 r. ponownie próbował zdobyć K2, tym razem północno-zachodnią granią, którą dotarł na wysokość 8230 m.
W 1984 r. wraz z Tadeuszem Karolczakiem zaatakował dziewiczy wierzchołek Yalung Kang (8505 m) – drugi, po głównym szczycie, wierzchołek Kanczendzongi, zwany także zachodnim. Wejścia dokonał południowym filarem, bez używania dodatkowego tlenu.
W 1986 r. powrócił na K2. Jego partnerami byli Peter Božik i Przemysław Piasecki. Wierzchołek osiągnął 3 sierpnia nową drogą południowo-zachodnim filarem (Magic Line), nie korzystając z tlemu. Sukces został okupiony tragedią, himalaista zginął podczas zejścia ze szczytu Żebrem Abruzzów.
Do Poznańskiego Klubu Wysokogórskiego wstąpił w 1962 r., w latach 1977-79 był wiceprezesem, a w 1979-81 pełnił funkcję prezesa. Działał także w Komisji Sportowej KW Poznań, później także PZA.
Został odznaczony złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe".
Jest autorem książki „Święta góra Sikkimu. Zapiski z wyprawy na Kanczendzongę Południową”.
Anna Makowska
Źródła:
- Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu tom VI, Wydawnictwo Stapis
- Wikipedia
- goryonline.com/droga-cassina-filarem-walkera-i-na-piz-badile---schematy-drogi,7794,i.html
- wspinanie.pl/2011/08/wojtek-wroz-25-rocznica-smierci
- drytooling.com.pl/baza/ludzie/1367-wojciech-wroz
