Wojciech Tadeusz Brański urodził się 17 lipca 1935 r. w Warszawie. W 1952 r. ukończył szkołę Wojciecha Górskiego w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej (inż. mgr elektronik) oraz doktoryzował się z fizyki. Taternictwem zajął się 1957 r., rok później został członkiem warszawskiego koła KW. Od 1962 r. związany z Polskim Klubem Górskim, w którym w latach 2003-2009 pełnił funkcję prezesa.

Wojciech Brański, źr. z-ne.pl
Wojciech Brański, źr. z-ne.pl

Kiedy jako nastolatek, jadąc pociągiem w kierunku Zakopanego, pierwszy raz zobaczyłem Tatry, zachwyciłem się ich widokiem. Odtąd ciągnęło mnie w góry. Ta rozmaitość wrażeń jest niezwykle pociągająca. Ale nie same tylko góry mnie zafascynowały, także przyroda tatrzańska i kultura góralska, ludzie tam mieszkający. Z drugiej strony wspinaczka to fantastyczne wyzwanie, bo trzeba się sporo natrudzić, aby wejść na szczyt. – powiedział w opublikowanej w Przeglądzie rozmowie z Barbarą Jagas.

Niektóre przejścia:

Tatry
lato 1961 - Kołowy Szczyt drogą Sadka i Zlatnika
lato 1961 - Galeria Gankowa drogami Satnisławskiego i Orłowskiego
lato 1961 - Czarny Szczyt drogą Puskasa
lato 1961 - Jagnięcy Szczyt drogą Puskasa
lato 1961 - Kazalnica Mięguszowiecka drogą Łapińskiego i Paszuchy
lato 1961 - Mnich drogą Łapińskiego i Paszuchy z wariantem R
lato 1961 - Łomnica drogą przez hokejkę
zima 1961 - Filar Niżnych Rysów
zima 1962 - Spadowa Kopa drogą Orłowskiego i Żuławskiego
zima 1962 - Wyżnia Lodowa Przełęcz z Doliny Czarnej Jaworowej przez Dolinę Śnieżną

Kaukaz

30.07-1.08.1962 - Scheldy-tau Centralna (4295 m) - północną ścianą, drogą Przez Łopatę, z Piotrem Młoteckim, Andrzejem Sobolewskim i Ryszardem Zatchejem.
Elbrus (5642 m) - drogą normalną, trawers obu wierzchołków Elbrusa.

Ałtaj Mongolski
Latem 1967 r. odbyła się zorganizowana przez Polski Klub Górski w Warszawie I Polska Wyprawa w Ałtaj Mongolski. W ekspedycji uczestniczyło 18 osób, działali oni w grupie górskiej Tabun Bogdo w zachodniej Mongolii.

10 sierpnia - Kijtyn (4356 m) - drugie wejście, nową drogą. Wspinacze działali w dwóch zespołach Ryszard Palczewski, Wiesław Skubisz i Witold Strupczewski oraz Wojciech Brański, Zana Ratnabazar, Andrzej Skupiński i Szymon Wdowiak.

11 sierpnia - Malczin (4026 m) - trzecie wejście, trawers szczytu z zachodu na wschód, z Andrzejem Skupińskim i Szymonem Wdowiakiem.

14 sierpnia 1967 - Śnieżna Cerkiew (4100 m) - pierwsze wejście, z Andrzejem Skupińskim, Szymonem Wdowiakiem i Zbigniewem Rubinowskim.

15 sierpnia 1967 - Birkut Chajrchan (4068 m) - pierwsze wejście, ze Zbigniewem Rubinowskim, Andrzejem Skupińskim, Andrzejem Wachalem i Szymonem Wdowiakiem.

20 sierpnia - Russkij Szatior (4133 m) - pierwsze wejście, z Witoldem Strupczewskim. Wyszli z bazy wysuniętej, przetrawersowali odcinek grani w otoczeniu gór­nej części lodowca Potanina, zdobyli Russkij Szatior oraz nienazwane wierzchołki 4049 m i ok. 4200 m.

Pamir

1970 - Pik Lenina (7134 m)

3 sierpnia 1972 - Pik Korżeniewskiej (7105 m) – z Józefem Olszewskim, Andrzejem Sobolewskim i Szymonem Wdowiakiem, kierownikiem był Piotr Młotecki.

1972 - Pik Komunizmu (7495 m) - drugie polskie wejście, drugie polskie wejście.

Himalaje

26 maja 1974 - Kangbachen (7902 m), szczyt w masywie Kanczendzongi) - pierwsze wejście, ustanowiono wówczas polski rekord wysokości w górach. Organizatorem wyprawy był Polski Klub Górski, a kierownikiem Piotr Młotecki. Wierzchołek zdobył wraz z Wiesławem Kłaputem, Markiem Malatyńskim, Kazimierzem Olechem i Zbigniewem Rubinowskim.

22 maja 1978 - Kanczendzonga Środkowa (8482 m) - pierwsze wejście, polski rekord wysokości, najwyższy dziewiczy wierzchołek zdobyty przez Polaków. Organizatorem Ekspedycji był Polski Klub Górski, a kierownikiem Piotr Młotecki. Na szczycie stanął wraz z Kazimierzem Olechem i Zygmuntem Andrzejem Heinrichem.

Karakorum

1988 - Batura I (7795 m) - udział w wyprawie i kierowanie akcją ratunkową po zespół szczytowy, zakończoną sprowadzeniem do bazy Andrzeja Heinricha, Pawła Kubalskiego i Volkera Stallbohma.

Alpy, Dolomity i inne (alpinizm rekreacyjny)

2002 - Gross Glockner (3798 m)
2003 - Mont Blanc (4807 m)
2003 - Gran Paradiso (4061 m)
2004 - Breithorn (4165)
2003 - Castor (4226 m)
2005 - drogi turystyczne i ferraty w Dolomitach w grupie San Martino di Castrozza
2005 - wejścia na kilka wierzchołków w masywie Monte Rosa
2008 - drogi turystyczne i ferraty w Dolomitach w grupie Sella
2012 - Mitikas (2917 m), Masyw Olimpu - najwyższy szczyt w Grecji

Jest autorem książki Do Himalajów wiecznych śniegów skarbnicy oraz współautorem Kangbachen zdobyty i Dwie Kangchendzongi, a także redaktorem i współautorem księgi wydanej z okazji jubileuszu 50-lecia PKG - W górach. Wspomnienia z wypraw i wędrówek w górach świata. Publikował liczne artykuły w czasopismach.

Członek honorowy Polskiego Związku Alpinizmu i Polskiego Klubu Górskiego. Dwukrotnie odznaczony złotym medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, medalem 100 lat organizacji taternickich w Polsce, medalem Zasłużony dla Kultury Fizycznej i Sportu, oraz Brązowym Krzyżem Zasługi.

Anna Makowska

Źródła:
- Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu tom VI, Wydawnictwo Stapis
- Facebook
- Taternik
- Taternik
- www.nyka.home.pl