Wspinanie
Zostawiliśmy ostatnią wioskę za plecami, a także Elę i Wojtka i we czworo idziemy w kierunku Island Peaku.
Jest cholernie daleko do przejścia i odległość przeliczamy na "jaworzynki". Wychodzi ,że musimy wydymać 7 jaworzynek. Ja po nieprzespanej nocy jestem dentka. Snuje się dość smetnie, a do tego paskudna pogoda i brak widoczności dobija mnie zupełnie.
Góra Biakło (Mały Giewont)
Grupa Biakło to wybitne wzgórze ostańcowe wznoszące się 340 m n.p.m w formie skalnego grzebienia na którym ustawiono charakterystyczny krzyż.
Grupę tą można podzielić na poszczególne skały: Mnich; Biakło - ściana NW, ściana S; Sfinks - ściana W, ściana S; Garb; Okręt; Skała z Jałowcem; Blin.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Topo
- Kategoria: Topo - Jura
Olsztyn i okolice - prezentacja rejonu
Olsztyn to miejscowość na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Leży około 12 kilometrów od miasta Częstochowa.
Olsztyn posiada doskonałe połączenie drogowe z Częstochową, Myszkowem i Szczekocinami. Mapka dojazdu. Do Olsztyna można dojechać także autobusami MPK z Częstochowy, które odjeżdżają z dworca PKP Częsochowa Główna (od strony ul. Piłsudzkiego). Autobusy 58 (bezpośredni do Olsztyna), 58 bis (przez Kusięta), 67 (przez Skrajnice do Biskupic - przejeżdża koło Góry Biakło i Rezerwatu Sokole Góry) kursują średnio co pół godziny. Rozkład jazdy MPK Częstochowa.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Topo
- Kategoria: Topo - Jura
Kierując się od Częstochowy czerwonym Szlakiem Orlich Gniazd na wschód przechodzimy przez charakterystyczny most nad rzeką Wartą. Jest to tzw. Przełom Warty albo Brama Warty. Następnie idziemy wzdłóż rzeki około jednego kilometra - natrafiamy na pierwszą skałę (Bolkowa Skała) o wystawie południowej z bardzo trudnymi drogami w większości ubezpieczonymi stałymi punktami asekuracyjnymi. Piękna lita skała wapienna prezentuje się świetnie zwłaszcza w słoneczne, bezchmurne dni. Bliskość rzeki sprawia komfort i możliwość przyjemnego ochłodzenia się w wodzie podczas upałów. Wejście na górę nie nastręcza większych trudności gdyż biegnie nań dobrze widoczna ścieżka wśród iglastego drzewostanu.
Po drugiej stronie rzeki widzimy nieco mniej okazałą skałę lecz kryjąca w sobie wiele ciekawych, a zarazem mało uczęszczanych dróg. Skała ma charakter ostańcowy co powoduje pewne trudności (II) w dotarciu na szczyt skały, lecz dla ułatwienia wejścia wbito dwie śruby jako stopnie. Skała ma wystawę północną lecz z racji braku drzew prawie zawsze jest oświetlona przez promienie słońca. Szczególnie pięknie eksponuje się w zachodnim słońcu. Na szczycie leży duzy blok skalny z którego można wygodnie zawiesić "wędkę". Skała nie jest ubezpieczona żadnymi stałymi punktami asekuracyjnymi jednakże można prawdopodobnie poprowadzić drogi na własnej asekuracji (DDS).
1. VI+ 2. VI.1 (3 ringi) 3. VI.1 "Dialog" (3 ringi) 4. VI.1 "Pektowin" (5 ringów) |
5. "Fulko de Lorche" (2 plakietki, 2 ringi; zjazd: 1ring + 1plakietka) 6. VI.3/3+ (5 ringów, 2 plakietki) |
7. VI.1+ 7a. VI.1 8. "Szparka" 5.3 (IV) ?? 9. VI- 10. V- |
11. IV 11a. III+ 12. IV+ 13. IV+ |
Autor opracowania: Wojtek; Fot. Wojtek
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Topo
- Kategoria: Topo - Jura
Nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć jak wielce destrukcyjny wpływ na skałę ma DryTooling. Ale na wszelki wypadek przypomnę w kilku słowach:
- rysowanie ścian (estetyka, wygląd skały)
- niszczenie chwytów i stopni ("znikanie"dróg letnich)
- usuwanie bloków skalnych (czekan to taki mały łomik)
- itd.