Medycyna

W artykule przedstawiono kształtowanie się zmian ciśnienia i dekompresji, zjawisk fizycznych będących przedmiotem zainteresowania i badań medycyny lotniczej i kosmicznej. Ujednolicono poglądy na parametry fizyczne pozwalające ocenić dekompresję i jej skutki dla ustroju, określono również zmiany wywołane dysbaryzmem i ebulizacją płynów ustrojowych.

U zdrowego człowieka przebywającego na znacznych wysokościach zawsze występuje hipoksja, związana z obniżeniem prężności tlenu w atmosferze. Organizm ludzki broni się przed jej złymi skutkami - przed niedotlenieniem. I tak strefa naturalna dla organizmu człowieka oscyluje w granicach wysokości od 2000 do 2300 m n.p.m.

W ostatnich latach nastąpił gwałtowny rozwój turystyki, w tym turystyki górskiej. Możliwość podróżowania po całym świecie, szybkiego przemieszcza-nia się samolotami, koleją i samochodami spowodował, że coraz większa liczba amatorów górskich wycieczek ma możliwość zdobywania wysokich szczytów.

Choroby wysokościowe - uaktualnione materiały edukacyjne Komisji Medycznej PZA

Komisja Medyczna PZA opublikowała uaktualnioną wersję materiału edukacyjnego UIAA poświęconego chorobom wysokościowym. Materiały opisują postępowanie przedszpitalne w zagrożeniu życia w przebiegu ostrej choroby górskiej, wysokościowego obrzęku płuc i wysokościowego obrzęku mózgu.

Obrzęk płuc to przypadłość, która występuje nie tylko na wysokości. Jednak nad poziomem morza dotyka najczęściej osób z chorobą serca, w górach – osób zdrowych. Może skończyć się w obu przypadkach tak samo – śmiercią.